Nadat ik was opgestaan na mijn eerste nacht in het gastgezin heb ik eerst kennis gemaakt met de moeder en dan hebben we met z’n allen samen ontbeten. Ik kreeg een banaan en we hebben een soort croissantachtige broodjes gegeten met gebakken ei en marmelade. Het babbelen aan tafel verliep wat moeizaam, maar we hebben het toch al wat geprobeerd. Ze hebben me al uitgehoord over wat ik allemaal graag eet onder andere, hier hadden we soms wel een woordenboek bij nodig, want met al die groenten in het Spaans die op me afkwamen wist ik het niet meer zo goed.
Ze zijn hier heel vriendelijk en lief voor mij, maar het is toch wat moeilijk dat ik ze nog zo slecht versta en niet weet hoe te antwoorden. Soms mis ik het wel om mijn verhaal tegen iemand te kunnen doen en eens goed te babbelen. Maar ze doen er zeker alles aan om het me naar mijn zin te maken! Soms willen ze zelfs zoveel voor me doen dat ik er wat ongemakkelijk van wordt (ik mag bijvoorbeeld mijn eigen bord bijna nooit zelf wegzetten). Ik zit dan ondertussen maar wat te glimlachen, mijn hersens te kraken over wat ze me zeggen en te antwoorden met si, no, gracias en de andere paar woorden die ik ken :)
De lerares zou tegen 11u langskomen om me op te pikken, ondertussen heb ik nog wat gelezen in mijn boekje Spaans (danku Jolien en Julie voor het praktische kado ;)! ).
Dan ben ik met de vader op het terras gaan kijken, daar heb je ook echt een prachtig uitzicht en kan je de stad goed zien. Helemaal beneden in de straat zagen we Sarah en de lerares aankomen, wel wat later dan 11u, want we zitten in Ecuador hé :)
We zijn met de bus naar het oude stadsgedeelte gereden. In de straten is er altijd bedrijvigheid, er lopen veel mensen rond die eender wat aan het verkopen zijn (vooral veel ijsjes), er staan mensen te koken voor hun deur, er lopen moeders rond met slapende kinderen in hun armen of op hun rug, de auto’s toeteren voortdurend en de bus rijdt er, soms aan een akelig snel tempo, vrolijk tussendoor.In de stad hebben we rondgewandeld, gebabbeld, foto’s genomen, verschillende kerken, pleinen en straten gaan bezichtigen met alle uitleg bij van Silavana, de lerares. We hebben in een internetcafé even naar huis kunnen bellen en het was leuk om het thuisfront even te horen!
Daarna zijn we met de bus terug naar huis gereden om te gaan eten. We hebben rijst gegeten met gebakken schijfjes aardappel, koude groentjes en gebakken kip in een korstje, lekker!Na het eten is het weer omgeslagen en begon het te regenen. Samen met de vader en zus hebben we een film gezien en daarna zijn we naar een heel groot shopping center gegaan iets verderop. Het was een goede wandeling ernaartoe, het begon toen al stilaan te schemeren. Het is echt een reuzegroot winkelcomplex, het is pas 20 dagen open en het is het 2de grootste van heel zuid-Amerika.
Het wandelen is hier wel een stuk vermoeiender, ik begon ook al wat moe te worden omdat het in België al nacht was en dat voelde ik wel. Ik heb ook veel last van de uitlaatgassen hier, er komt vieze zwarte rook uit de uitlaat van de auto’s en vooral bij de bussen is het echt erg, het stinkt hier behoorlijk op straat, ik loop er vaak van te hoesten.
In het shoppingcenter ben ik samen met de zus op de foto gegaan van een bekende acteur van tvseries hier op de tv :) grappig!
We zijn langs de winkels gewandeld, hebben een ijsje gegeten, nog wat rondgekeken en zijn na een tijdje terug huiswaarts gewandeld. Ik moest mezelf toen echt wakker houden! We hebben onderweg nog wat pogingen gedaan tot praten, ze doen er erg hun best voor, dat is wel leuk. Met wat herhalen, gebaren en hier en daar een engels woord lukt het toch al wel wat.Op straat zijn ze ook erg voorzichtig en beschermend over mij, als we voorbij een iets minder veilige plaats voorbij komen ofzo, want het was toen al helemaal donker. Toch stopt de bedrijvigheid op straat zeker niet! En de kinderen slapen gewoon waar ze op die moment zijn, meestal in de armen van de ouders.
Onderweg zijn we nog langs het gezin van Sarah gegaan. Ik heb kunnen kennis maken met de familie en wat kunnen bijbabbelen met Sarah, dit deed wel goed en het was leuk om onze eerste ervaringen te wisselen! We zaten gezellig met z’n allen rond de tafel met een tas lekker warme thee. Het was nog steeds koud en regenachtig buiten.
We waren pas laat thuis, hebben dan nog even een broodje met ham en groetjes gegeten en ben dan gaan slapen, ik was helemaal uitgeteld.
Er was die avond wel weer veel lawaai. Er was nog bezoek gekomen en ze hebben hier niet echt de gewoonte om stil te zijn. Ik denk dat de mensen het hier gewoon zijn om door lawaai heen te slapen, want het is hier echt nooit stil. Dit is nog een hele uitdaging voor mij!
Ons huis in Boechout aan de ‘druke’ baan is er echt niks tegen!
Morgen heb ik mijn eerste les Spaans, hopelijk gaat mijn Spaans dan wat sneller vooruit zodat ik binnenkort toch betere conversaties kan voeren!
Slaapwel, buenas noches!
Nightvieuw :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten