Sabado:
Om 6u was het al licht!
We zijn vanmorgen heel vroeg opgestaan (wat later nogal onnodig bleek door het tijdsgebruik van de Ecuadorianen) om naar een atletiekwedstrijd van Gabriel (de zoon in het gastgezin) te gaan kijken.
De wedstrijd zou om 8u beginnen, we zijn om kwart voor 7 opgestaan en zijn tegen half 8 vertrokken. We moesten heel lang op bus zitten om een stuk naar de andere kant van de stad te gaan. We waren er rond half 9 en natuurlijk was het daar allemaal nog niet bezig. Ze zijn pas na 9u gestart.
Het was wel leuk om zo’n wedstrijd ook eens in een ander land mee te maken. Het was toch wel vrij gelijk, met de geweerknallen voor de start en al erop en eraan. Gabriel deed mee aan het kogelstoten. Jammer genoeg heeft hij het deze keer niet zo goed gedaan doordat hij pijn had in zijn arm. Er waren wel straffe spurters bij!
We hebben eindelijk een beetje zon gehad, lekker van kunnen genieten op de tribune. We hebben een tijdje gekeken, dan bus terug naar huis genomen en even langs de supermarkt gegaan.
Ook weer wat meer van de stad kunnen zien door de lange busrit, het was weer een heuse rit op een rollercoaster! In de bus wordt er altijd muziek afgespeeld, meestal is dit panfluit of latinomuziek, typisch voor hier. Ze komen ook steeds met van alles langs om te verkopen, van wcpapier en fruit tot snoep, ijs, baterijen, … Hier moet je vaak niet tot aan de winkel om aan je spullen te geraken en de kinderen vinden het ook steeds leuk om te snoepen tijdens de busrit.
Op straat staan en zitten de mensen ook de hele tijd van alles te verkopen, vooral klaargemaakt eten, fruit en snoep. Gewoon zo uit de losse hand of in een kraampje, klein winkeltje of aan de huizen zelf.
In de namiddag ga ik met Sarah op avontuur door de stad!
We waren eerst van plan om een weekendje naar de kust te reizen, want daar kan je nog tot september walvissen zien en dat wilden we eigenlijk niet missen! Maar we kennen het hier allemaal nog niet zo goed en we zagen het niet echt zitten om, zonder een slaapplaats te weten en dergeljijke, zomaar naar daar te gaan met de bus.
We hopen dit wel een van de volgende weekends te kunnen doen, misschien als we het hier wat beter kennen, tijd en weekends genoeg hé :)
We gaan dit weekend de stad dan wat meer verkennen samen met de zus van Sarah (Myriam) en haar vriendin (Karin) uit Nederland.
Sarah haar zus is gisteren in Quito aangekomen, zij gaat met een vriendin hier een rondreis doen van 3,5 maand. Eerst verblijven ze een tijdje in Ecuador en volgen dan ook Spaanse les, daarna reizen ze verder naar Peru en Bolivia om daar vrijwilligerswerk te doen.
We hebben afgesproken dat we hen vandaag zullen ontmoeten in het Centro Historico. Dit is wel een heel eind de stad in, vorige keer zijn we er met Silvana heen gegaan met de bus. Dat gaat nog wat worden, haha, we moeten deze keer de bus alleen nemen en we snappen echt nog niet hoe dat hier in elkaar zit. Er hangen allemaal plakkaten op de bussen, met plaatsnamen veronderstel ik. Bushaltes heb je hier niet echt voor zover ik heb gezien, je moet je hand opsteken en als de bus kan stoppen dan stopt ze en kan je snel instappen. Uittappen kan je wanneer de bus even stilstaat aan een licht of door even teken te doen naar de chauffeur. De bussen rijden hier altijd met hun deur open en daar hangt dan iemand uit die in het oog houdt wie in en uit wil stappen en waar je ook 25 dollarcent aan moet betalen per busrit.
We gaan het toch wagen met ons 2tjes met de bus. Helena (de moeder van het gastgezin van Sarah) heeft het wat uitgelegd en wij gaan op avontuur!! We zullen wel zien waar we geraken… Hihi, spannend :)
Het is wel leuk dat we dan met 4 wat kunnen gaan rondsnuisteren in de stad.
Hieronder typ ik het verslag van ons stadsbezoek als we terug zijn ;) Hasta luego!
Eindelijk terug veilig thuis! Een avontuur… zeg dat wel!
Voor we vertrokken heb ik eerst thuis nog gegeten (kip + worteltjes en andere groentjes + berg rijst + een vreemd drankje).
Sarah kwam me hier thuis ophalen om samen naar de straat te gaan waar de bus passeert, daar is gelukkig wel een soort van bushalte. Jaime is meegegaan en heeft ons op de juiste bus gezet en aan de chauffeur gevraagd of die mee in het oog wilde houden waar we eraf moesten. Dat was wel lief, nu waren we toch al zeker dat we er gingen geraken.
Het was een busrit van een half uur richting centrum van de stad en we zijn helemaal juist afgestapt, vlak voor Plaza Grande, waar we hadden afgesproken. We zijn er dus vlot geraakt :)
We waren zelfs wat vroeg en zijn dan op een bankje gaan zitten in een kleine streep zon. We hebben wat zitten babbelen terwijl we werden aangestaard door enkele jongens. Sarah heeft toen het verhaal van grootse nachtelijke festiviteiten aan mij verteld. We hebben er hard om gelachen. Sarah heeft er veel belangstelling gekregen en er werden honderden vragen gesteld, ze hebben er tot 2u ’s nachts gedanst en Sarah heeft zich zeker wel geamuseerd, ook al was het moeilijk om zichzelf te bewijzen tussen al die geweldige dansers van hier.
Plots werden we aangesproken door een meneer ‘Where are you from?’ (krijgen we hier veel te horen), en geloof het of niet, hij begon weliswaar enkele Nederlandse woorden uit te kramen toen hij hoorde dat we van België waren. Toch was hij overduidelijk van Ecuador en zeker niet van België, zeer grappig dus. Hij had blijkbaar vrienden aan de Belgische kust en kende daardoor een heel klein beetje Nederlands. Dan ook nog maar eens te horen gekregen dat we ‘beautiful girls’ waren, deze keer eens niet ‘guapa’, die Ecuadorianen toch!
Het staren van de jongens was ondertussen nog niet echt opgehouden, maar gelukkig kwamen Myriam en Karin eraan! Het was en blij weerziens tussen de zussen :)
We zijn samen op pad gegaan door de stad, wat rondgekeken, foto’s genomen, een kerk bezocht. Plots sloeg het weer om, er kwamen heel donkere wolken aangewaaid, het begon te bliksemen en te donderen en dan ook hard te regenen. De bliksem was wel zot om te zien in de bergen! We zijn snel gaan schuilen in een restaurantje, waar we met ons viertjes gezellig babbelend en ervaringen uitwisselend coca thee hebben gedronken.
Dan was het toch stilaan tijd om huiswaarts te keren. Het regende nog steeds wat en het was behoorlijk fris geworden. We hebben afscheid genomen en zijn elk onze weg terug gegaan.
Voor ons was het een beetje een raadsel hoe we thuis gingen geraken… Jaime had gezegd om de troly te nemen (soort van tram, maar dan zonder sporen), dus zijn we op zoek gegaan met ons stadsplannetje naar de plaats waar we de troly konden nemen. Gelukkig na een tijdje gevonden en daar voor de zekerheid even ons adres laten zien. Blijkbaar waren we bij het foute station, want wij moesten naar het zuiden. Helemaal koud rond geploeterd door de natte stad en na wat rondvragen op straat hadden we eindelijk het andere station gevonden. Daar hebben we betaald en konden we de hekjes binnengaan om te wachten tot de juiste troly er was, nog zoiets dat we moesten uitzoeken. Dus ook maar even gevraagd aan de mensen die er stonden. Nu bleek dat er nog een ander station was aan de overkant van het plein en de mensen beweerden dat we daar moesten opstappen, hoewel de mevrouw aan de kassa wel dacht dat we juist waren. Jammer van onze centjes, maar we zijn toch maar naar de overkant gegaan. Daar opnieuw betaald en gevraagd welke troly we moesten opstappen. Daar was het ook nog niet helemaal duidelijk, ze snapten ons adres blijkbaar niet zo goed. Volgens de meeste mensen moesten we de groene troly aan deze kant hebben en met veel twijfel hebben we dit toch maar gedaan. We reden toch al richting het zuiden en de meeste mensen waren wel zeker dat we juist zaten, oef! Voor ons was het alleen nog een spannende vraag hoe ver we met de troly moesten, want de er stopt een troly in de buurt van onze huizen.
Toen de troly eraan kwam zat die echt propvol, we moesten ons er echt bijpersen. Bij de volgende halte moesten er nog mensen op, aiai! Ondertussen was het al donker geworden en het was blijkbaar echt een fout uur om de troly te nemen, dat weten we nu ook weeral! We hebben de rit gelukkig overleefd en toen we het grote shopping center zagen zijn we afgestapt. Hier waren we al eens geweest en Sarah had van daaruit al eens een bus genomen naar huis met haar familie. Daar hebben we dus onze moed nog eens bovengehaald en rondgevraagd voor de juiste bus. Helaas was er weer veel verwarring, volgens de ene was het die bus, volgens de andere een andere bus. Wij wisten het echt niet meer! Moe, hongerig, verdwaald en redelijk wanhopig hebben we na lang twijfelen en zoeken toch maar een taxi doen stoppen. Gelukkig snapte die na wat uitleg eindelijk wel waar naartoe moesten en heeft hij ons gelukkig naar huis kunnen brengen. Wat een opluchting toen we de juiste straat herkenden!! Het had ondertussen heel veel geregend die dag en de straten stonden op sommige plaatsen echt onder water!
We zijn uitgestapt aan het huis van de familie van Sarah, maar die waren nog niet thuis. We zijn dan samen maar naar die van mij gewandeld. Oef! We waren eindelijk binnen en konden een warme trui aantrekken. Na een tijdje hebben we thee en een broodje gegeten en mee naar de voetbal gekeken. Ecuador speelde tegen Mexico. Ecuador is gewonnen!
Na een paar smssen en telefoontjes werd Sarah opgehaald door de vader van haar gezin, want het is niet helemaal veilig om als meisje alleen op straat te gaan als het donker is.
Toen kwamen Gabiel, Nicole en de zus van Silvana met haar zoontje (die hier vaak op bezoek komen) terug thuis. We hebben nog wat tv gekeken en ik heb dan nog even met Sarah gebeld voor de plannen voor zondag.
Ik heb Jaime nog maar eens voor de zekerheid de weg en juiste bussen nagevraagd naar onze bestemming van morgen.
Om 10u hebben we met de hele bende hier nog een ‘sandwich’ gegeten (boterham met kaas, groentjes, …). Om 11u kon ik dan eindelijk gaan slapen, ik was echt heel moe. Helaas kwam er veel feestlawaai en muziek van buiten en van hierbinnen filmgeluiden en gebabbel van het bezoek. Ze hebben hier echt niet de gewoonte van stil te zijn ’s avonds of ’s morgens.
Voor het eerst heb ik toch maar mijn oorstopjes gebruikt, want het lawaai was echt niet te doen en ik was veel te moe. Morgen moest ik er weer op tijd uit.
Hopelijk evenveel avontuur morgen, maar dan met een goede thuiskomst!
¡Hasta la mañana! Xx
Domingo:
Plan van de dag: met ons viertjes een dagje Mitad del Mundo (de evenaar) gaan bezoeken.
Ik was weer veel te vroeg wakker en nog heel moe. Ik heb besloten dat de kleine puppy van een huis hier beneden toch niet zo schattig is als hij eruit ziet, want hij zat de hele ochtend te piepen waarna de andere honden mee zijn ingevallen. Oh help!
Dat het zondag is betekend hier blijkbaar niet zoveel, het lawaai is er zeker niet minder op…
Op tijd opstaan, douchen (redelijk warm), gegeten en op weg naar de bus.
Op voorhand eerst goed gevraagd welke bus en waar, ze hebben ons veel uitleg gegeven zodat we deze keer niet zouden verdwalen, hihi.
Half uurtje op de bus tot aan de plaats waar we Myriam en Karin zouden ontmoeten. Daar was net een leuk marktje bezig. Na wat rondkijken hebben we al een aantal mooie souvenirs gescoord :) én kennis gemaakt met het afdingen! Ik ben nog geen pro, maar voor sommige dingen hebben we al een aardig prijsje kunnen krijgen. Best grappig. Na lang te hebben gesnuisterd op het o zo leuke marktje zijn we toch maar een op zoek gegaan naar onze volgende bus, richting Mitad del Mundo. En jawel, ZOEKEN, het was me weer wat. Jaime had een duidelijk plannetje getekend en de straat die we moesten hebben was niet ver en ook niet echt moeilijk te vinden. Maar aangezien ze hier niet echt duidelijke bushaltes hebben wisten we niet goed waar we juist moesten wachten op de bus.. We hebben het op onze zoekweg dan maar een paar keer gevraagd aan mensen op straat en zijn zo steeds verder gestuurd, om uiteindelijk toch terug uit te komen op diezelfde straat, maar dan een eindje verder. Volgens een o zo modieuze politieagent moesten we wachten op de hoek van die straat. Maar na een tijdje zagen we de juiste bus verder op in de straat staan en hebben we even eens straf sprintje gedaan om ze zeker niet te missen.
We zaten een uur op de bus, maar hebben onderweg weer veel moois te zien gekregen, met afwisseling van verschillende verkopers en bedelaars en ook enkele schattige kindersnoetjes in de bus. Soms hadden we wel het gevoel van weer in een hevige rollercoaster te zitten! Die bus kan vlammen, amai!
Voor de zekerheid hebben we ook maar even gevraagd waar we moesten uitstappen, want het blijkt toch allemaal niet vanzelf te gaan.
Aangekomen hadden we een mooi zicht, hebben inkom betaald en zijn binnen gegaan. Het was een klein soort dorpje met verschillende winkeltjes, eetplaatsjes en natuurlijk de evenaar met het monument en een museum. We hebben er even rondgewandeld, foto’s genomen, weer in leuke winkeltjes gesnuisterd maar ons toch iets of wat kunnen inhouden ;)
Het was echt tof om op de evenaar te kunnen staan!! Speciale plaats! Er waren veel toeristen en bezoekers. We hebben er de nodige leuke foto’s genomen en dan even het museum op de evenaar bezocht. Het ging over de verschillende volkeren die in Ecuador leven en we konden ook helemaal naar boven gaan, waar we dan een magnifiek uitzicht hadden over de bergen, evenaar, het dorpje,…
Hierna hebben ‘empanadas’ gegeten, iets typisch van hier. Ze waren best lekker en ondertussen waren er optredens bezig van volksdansen en muzikanten.
Na het eten hebben we nog wat verder door het dorpje en de winkeltjes gewandeld. Dan hebben we een leuke plaats gevonden aan de 'O' van 'Oeste' en wat meer originele foto’s getrokken, veel gelachen, dolle pret! Ook lekker liggen zonnen onder de middelste warme zon :) Heerlijk!!
Dat was echt zalig, alleen hebben we niet echt zo beseft dat dit echt wel hoogtezon was met als gevolg mooie rode wangetjes ’s avonds, hihi. Ach ja, we hebben deze overheerlijke dag toch maar weeral gehad!
Tijdens het zonnen hebben nog wat andere toeristen zitten spotten en daar best lol in gehad. Toen het wat later begon te worden zijn we toch maar eens richting de bus gewandeld, want we hadden nog een flinke rit voor de boeg.
Er stond net een bus die de andere richting uitging, dus die zijn we meteen vol enthousiasme opgesprongen. Helemaal soezerig van de zon hebben we ons terug huiswaarts laten voeren. Tegen de tijd dat we er ongeveer moesten zijn is Sarah toch maar eens gaan vragen aan de chauffeur waar we juist moesten uitstappen. Het bleek nu dat we op een foute bus zaten en dat we er een andere een eindje terug moesten nemen. Maar net dan begon het serieus te regen. Wij de bus uit, spurt spurt naar een droge plek, even bedacht wat best zouden doen en dan toch maar beslist om even een taxi te nemen. Want we waren niet zo scheutig op het idee van nog eens te verdwalen en de juiste bus niet vinden. Gelukkig was het maar een klein eindje naar de juiste plek.
Daar hebben we afscheid genomen en wonder boven wonder zijn Sarah en ik toen wel op de juiste bus terecht geraakt! We hebben zelf de uitstapplaats zelf herkend. Hoera, we waren thuis :) !
Mijn gastgezin zou vandaag op familiebezoek gaan, maar wel rond 4u terugzijn. Wij waren rond 6u afgestapt, zijn nog even de supermarkt binnengegaan door zin in banaan en voor Sarah’s nood aan zakdoeken. Ik belde rond half 7 aan (het begon serieus te schemeren en het was nog steeds aan het miezeren) en geen respons, wat had je gedacht, ze waren nog niet thuis. Ik heb toen Sarah gebeld of ik daar even terecht kon, moedig ben ik door de schemer naar haar huis gewandeld en daar hebben we lekkere koffie met broodjes gekregen.
Ik had gesmst dat ik bij hen zat en een tijdje later kwam Jaime me ophalen. Eerst heb ik braaf mijn opstelletje over het weekend geschreven als huiswerk voor de Spaanse les.
Het jongetje (dat echt heel schattig is) was weer op bezoek. We hebben een hele tijd jenga gespeeld en de anderen waren pannekoeken aan het bakken en ondertussen vrolijk steeds de boter aan het flamberen. Om 10u hebben we de pannenkoeken opgegeten, ik zat toen al serieus te knipperen met mijn oogjes van moeheid. Maar het was wel nog een heel gezellige en vrolijke avond. Nu ben ik toch nog eventjes voor mn laptop gekropen om mijn verhaal neer te typen. Maar nu snel bedje in, want morgen begint er een nieuwe week, met spaanse les en nieuwe Ecuadoriaanse avonturen! :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten