Sabado 2 octubre 2010
De busrit naar Puerto Lopez viel toch niet zo mee! Onderweg is de bus echt vaak gestopt, zodat het echt lang duurde tot we er waren. We moesten er bijvoorbeeld eens een keertje allemaal uit voor controle. De mannen en vrouwen moesten allemaal in een aparte rij gaas staan. We werden één voor één gefouilleerd voor we de bus terug op mochten. Ze voelden eens tussen je borsten, rommelden dan wat in je rugzak. Ze filmden dan iedereen die de bus weer opstapte. Vreemd, maar het zal wel goed zijn voor de veiligheid zeker.
Nog een minpunt aan de rit was dat er blijkbaar iemand achter in de bus had overgegeven op het gangpad, wat na een tijdje echt allemaal door elkaar was gelopen doorheen heel de bus. De stank was op de duur echt niet meer te harden en de laatste uren zaten Sarah en ik in onze stoel met onze sjaal stevig rond onze mond en neus gewikkeld. We werden er echt zo mottig van!
De buschauffeur vond het dan ook nog leuk om heel de rit lang van die rommelmuziek te draaien en andere mensen in de bus waren ook niet altijd zo rekening houdend met hun poging tot slapen doende medemens. Zo was er bijvoorbeeld een gsm die steeds afging met een vreselijk harde ringtone van Beyoncé. In de avond werden we ook getrakteerd op geweldig hoogstaande Spaans gedubde films.
Verder was het ook niet echt mogelijk om in goed in slaap te vallen met al dat geschud, gehobbel en slingertjeslang op de Ecuadoriaanse wegen. De wegen zijn hier echt niet gewoon en meestal rijden ze behoorlijk ‘loco’!
Van vermoeidheid heb ik toch kleine stukjes kunnen slapen, al was het gene vette.
Rond kwart voor 6 zaterdagochtend zijn we eindelijk aangekomen in Puerto Lopez, een gezellig klein vissersdorpje aan zee.
De eerste lichtstrepen waren toen net te zien en het werd snel steeds lichter. Er stonden al verschillende ‘taxi’s’ (lees brommertjes met overdekt zitbankje achterop) te wachten toen we uit de bus stapten. We zijn meteen kunnen meerijden naar het geweldige hostel Itapoa, dat we aangeraden hadden gekregen.
Ondertussen kregen we al een hele uitleg van wat we hier allemaal kunnen doen, een tochtje naar Isla de la Plata (ze noemen het de goedkopere tussenoplossing voor de Galápagoseilanden, op dat eiland hebben ze ook enkele dieren die je daar kan vinden) en Los Frailes (een mooi natuurgebied met een prachtig rustig strand). We konden dus al een keuze maken wat we graag wilden doen en wanneer, want onze chauffeur regelde de uitstapjes ook. Handig :)
Het hostel was echt prachtig! Het lijkt er wel paradijs op aarde! Zo gezellig en helemaal tropisch, vlak aan de zee, er zit maar 1 straat tussen. Mooi uitzicht!
We slapen in een leuk hutje met een hangmat voor de deur, een klamboe boven ons bed en een klein badkamertje, geweldig. We kijken uit op een gezellig tuintje met palmbomen en ander tropisch moois.
We hebben ons even een beetje opgefrist en zijn rond half 7 al ineens het strand opgegaan. Er zou een leuk vismarktje zijn, een eindje verderop op het strand en dat wilden we wel graag zien.
Het was zo mooi, de eerste zonnestralen op het strand, de ruisende zee, allemaal vissersbootjes op het water en veel grote vogels die erboven rondcirkelden. Op de markt heerste er al veel verkoopsdrukte en bedrijvigheid. Mensen die met grote bakken vol vis zeulden, hun prijzen riepen, mensen die met vissen aan hun handen over het strand kuieren, anderen die om ter grootste vissen het strand op zeulden, tafels waarop ze vissen aan het schoonmaken en fileren zijn, oud, jong, allemaal in de weer met vis, … Prachtig om te zien! Er lagen ook 5 echt grote karbonkels van zwaardvissen naast elkaar op het strand, veel mensen die ze kwamen bewonderen en wij die er natuurlijk wel wat foto’s van hebben genomen. We konden het niet laten om er ook eens aan te voelen, hihi :)
Lekker rondgewandeld tussen de drukte, kraampjes en de vissen en genoten van deze drukke en kleurrijke markt.
We hebben ook een verse kokosnoot geproefd. Eerst mochten we met een rietje het kokossap uit de noot drinken en dan heeft de man hem met een groot mes opengehakt en ons het flubberige vruchtvlees in een zakje meegegeven. Het smaakte wel echt totaal anders dan de gedroogde versie die wij kennen in België. Ik vond het wat tegenvallen en hou meer van de echte kokossmaak.
Na nog een tijdje te hebben rond gekuierd op onze blote voeten, goed te hebben rondgekeken en te genieten van alle indrukken zijn we eens teruggekeerd naar ons hutje.
Daar hebben we eerst heerlijk ontbeten in een grote open hut op palen, met uitzicht over de zee. Zo genieten en echt eventjes vakantie :)
We hebben om de beurten even gedouchte zodat we wat wakkerder en frisser werden. Nog eventjes in de hangmat geluierd, tot het tijd was om te vertrekken naar Los Frailes, wat eerst op onze planning stond.
Onze chauffeur stond al klaar met de ‘taxi’ en heeft ons er heen gebracht. Onderweg zijn we nog even gestopt aan een markt om fruit te kopen als middageten, want het fruit van hier wilden we zeker wel geproefd hebben! Een eindje verderop stonden er verschillende vleeskraampjes, waar het vlees, hele kippen en varkenskoppen gewoon aan haken hingen. Ook weer apart om te zien.
De rit in de ‘taxi’ was ook weer wat! Grappig om met zo’n ding mee te rijden. Een lekker winderig ritje, deed wel goed met die warmte en we hadden ook zicht op mooie landschappen. We gingen wel niet echt snel en tegen het einde hebben we een stuk gereden op een hele hobbelige weg, waar de ketting er een keer is afgevallen. Wij vroegen ons af of we er wel zouden geraken, aan het gerammel te horen…
Toch helemaal goed aangekomen aan een prachtig stuk strand met mooie blauwe zee.
We hebben een plekje gezocht en er lekker liggen zonnen, genoten van onze aardbeien, appelsienen en bananen. Dan de zee ingegaan en ons laten meevoeren op de hoge golven.
Zo paradijselijk zalig!!!! Hmmmmm….
Goed gezwommen, geprofiteerd van de warme zon en lekker zot gedaan :)
Tegen 4u hebben we ons terug omgekleed en werden we weer opgewacht door onze taxi.
Tijdens deze rit is de ketting er niet afgevallen, maar in 2 gebroken. We moesten even uitstappen, de chauffeur legde het ding op zijn kant, sleutelde er wat aan en we konden terug voort. Onderweg ben ik wel enkele keren in slaap gevallen, helemaal soezerig van de warme zon en toch wel wat moe van de busrit.
In ons hutje hebben we ons snel weer eventjes gedouchte, want we hingen echt nog vol zand. Blijkbaar ben ik wel goed verbrand, ondanks het insmeren :s
Toen we alledrie klaar waren zijn we het dorp terug ingegaan, op zoek naar een lekker Italiaans restaurantje, dat we ook aangeraden hadden gekregen.
Het was er heel gezellig en ik heb er een ongelooflijk lekkere pasta gegeten!
Het was een supergenieters vakantiedag en ook nog een geslaagde avond, amai!!!
De enige domper was dat er in dit dorpje blijkbaar een of ander festiviteitje met een optreden was begonnen. De muziek stond echt belachelijk hard en dat vond ik wel jammer. Want het was zo’n heerlijk rustige geweest, hier hebben we eens geen last van stads- of verkeersdrukte. Dus ik keek enorm uit naar een goede en eindelijk eens rustige nacht en had ondertussen ook echt grote nood aan slaap door de korte nacht in de bus.
Nu lig ik hier dus onder mijn klamboe, waarschijnlijk weer voor een lange tijd wakkerdoor het stomme lawaai. Toch maar op zoek naar mijn oordoppen misschien…
Domingo 3 octubre 2010
Gelukkig heb ik toch wel goed kunnen slapen dankzij de oordopjes. Ik vond het best wel gezellig onder de klamboe en de sfeer van het hutje. Zo leuk om deur open te zetten en direct zicht te hebben op de gezellige tropische tuin met palmbomen en al. Aaah, heerlijk!
We zijn op tijd opgestaan en dan weer heerlijk ontbeten met uitzicht over zee.
Hierna nog snel even het dorp in om fruit en brood te kopen en de tickets voor de bus terug vanavond.
Onze taximan stond ons al op te wachten en heeft ons naar het vertrekpunt gebracht van het reisje naar Isla de la Plata. Daar moesten we even wachten op de boot. Er waren ook nog een aantal andere mensen die meegingen, waaronder Amerikaanse en Spaanse toeristen. Toen de boot er was moesten we allemaal onze schoenen uit doen om in een grote plastieken zak te stoppen. Dan moesten we een stukje door het water gaan naar de boot en instappen.
We waren vertrokken, hup de wilde oceaan op! Het was een heuse boottocht! Ik heb er echt van genoten! Sarah en Daphne jammer genoeg net iets minder, die waren behoorlijk misselijk geworden en zaten groen over zee te staren, Daphne heeft zelfs 2 keer moeten overgeven. Er waren dan ook echt zotte golven, waar onze boot grote sprongen over maakte en hard door schommelde, vooral als we stillagen was dit erg.
Op zee zijn we op zoek gegaan naar walvissen. En jawel, we zijn er tegen gekomen!!! Op een gegeven moment konden we een moeder met een kleintje soms een stukje boven water zien! Prachtig! Zo’n immense beesten!
Hierna zijn we full speed verder naar Isla de la Plata gevaren. Mooi eiland toen het in zicht kwam.
Opeens kwam er een grote schildpad vlak aan onze bood zwemmen, leuk om te zien!
Aan land op het eiland konden we eerst onze voeten wassen, schoenen terug aandoen en even naar het toilet.
Dan hadden we volgens de gids keuze uit 2 wandelingen over het eiland, we hebben met onze groep de linkse gekozen want dan hadden we de meeste kans om de blue footed boobies (blauwvoetvogels) te zien :)
Het was een lange wandeling, we hebben veel dieren gezien. Waaronder inderdaad de blauwvoeters, eerst kwamen we er 2 tegen en iedereen ‘ooh, ooh, wat bijzonder!’. Maar daarna kwamen we nog massa’s van deze dieren tegen, echt grappig. Soms zaten ze midden op ons pad en was het moeilijk om erlangs te geraken. Sommigen zaten op hun nest te broeden. Ook nog iets grappigs, deze vogels maken hun nest door een kring rond zich heen te kakken, dus ze zitten gewoon op de grond met een witte zon rond zich.
Verder hebben we nog vogels gezien die familie waren van die blauwe, de fregatvogels met hun rode kwab onder hun kin (die vooral dik wordt in de paartijd en nu dus niet zo heel dik was), de albatros, …
Het is een prachtig eiland, mooie rotsen aan zee, het was er nu wel heel dor omdat het geen regenseizoen is en dat was iets minder mooi op het eiland zelf. In maart helemaal zou het terug groen zijn.
We hebben bij alles veel uitleg gekregen van de gids en dit was wel interessant.
Na de lange wandeling, toen we best wel wat moe waren, zijn we terug richting onze boot gegaan. Daar kregen we eerst heel lekker fruit en hadden dan de kans om een half uur te snorkelen langs een kant van het eiland kans. De zon was wel weg gekropen en het was niet meer zo warm, maar deze kans wilden we toch niet laten liggen! Snel in een klein donker kotje van de boot mijn bikini aangedaan, snorkel mee en het water in. In het water was het echt lekker van temperatuur. Jammer genoeg was het water wel niet echt helder, maar ik kon toch een beetje het witte koraal zien op de bodem. Er zwommen ook prachtige vissen in zoveel mooie kleuren en wij zwommen er midden tussen. Soms was het wel even schrikken toen ze zo dichtbij waren en met zoveel. In boot hadden ze stukjes brood over boord gestrooid, daarom kwamen er plots zoveel vissen. De boot kapseisde wel bijna toen iedereen aan 1 kant kwam zitten om te kijken, haha.
Na het snorkelen snel terug omgekleed, want uit het water was het wel koud! We hebben broodjes gekregen als laat middageten.
Dan met mijn zoute natte haren in de wind een hele snelle wiebelige tocht terug naar het strand. Ik heb er weer echt van genoten, het was leuk met al dat geschommel op de golven. De Amerikaanse had pilletjes aan Daphne en de andere Spaanse meisjes gegeven tegen de misselijkheid. Er was wel kans dat ze er een beetje slaperig van konden worden. Dat hebben we gemerkt ja! Degenen met een pilletje hebben heel de tocht geslapen, best grappig.
Sarah heeft onderweg nog staart van een walvis kunnen spotten, ik heb die jammer genoeg niet gezien.
Terug aangekomen op het strand hebben we een laatste blik geworpen op de mooie zee en de mensen die er gezellig in bodjes zaten, gewoon met hun bood op het strand. We zijn rustig naar ons hostel gelopen met onze blote voeten in het zand.
Daar hebben we onze spullen opgehaald, ons nog even opgefrist, omgekleed, nog even in de hangmat gehangen en dan richting de bus vertrokken. Na wat rondvragen hebben we de plaats gevonden waar we op de bus moesten wachten.
Voor het instappen moesten we eerst onze rugzak en handtas nog even laten controleren. Weer alle mannen en vrouwen in een aparte rij. We moesten met onze armen en benen gespreid in het deurgat van de bus gaan staan, ze betasten je echt overal, beetje vreemd. Dan hebben we ons geïnstalleerd op ons plaatsje in de bus en zijn we vertrokken. Deze keer leek het een veel betere bus :)
Het was een rustige rit en ik heb van in het begin wel goed kunnen slapen. Tegen het einde wat minder. Ik zat niet meer lekker en ik kreeg last van dikke voeten van het lange zitten. Maar we waren er echt veel sneller dan in het heengaan en dat was wel fijn.
Ik ben wel serieus verbrand op mijn rug van dit heerlijke weekendje, maar heb ook wel een mooi kleurtje :). Misschien toch maar eens een zonnecrème naar Ecuadoriaanse normen kopen. Want hier verkopen ze factor 100 en meer, dat bestaat in België nog niet eens.. En ik loop hier maar rond met mijn factortje 20, haha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten