Lunes, 11 octubre 2010
Ik werd weer vroeg wakker met de rest hier in huis, was nog heel moe en had nog steeds wat last van hoofdpijn.
Toch maar op tijd opstaan, want slapen was er niet meer bij.
Ik heb ’s morgens nog hard doorgewerkt aan het lesje dat ik vandaag ging geven, nog enkele vertalingen opgezocht, de muziek in orde gebracht en alles overgeschreven aangezien ik hier niet direct kan printen.
Dan alle bellenblaasflesjes en al m’n gerief mee naar markt.
Ik stond een tijdje te wachten tot mijn andere collega’s er waren, om samen de kinderen te gaan halen. Ik had het emmertje met bellenblazers naast mij staan. Ondertussen was er heel de tijd aan het kijken naar mij (niet zo ongewoon hier) en hij bleef maar wat rond dralen voor ingang van de markt. Opeens vroeg hij me wat die bellenblazers juist waren. Ik heb het even uitgelegd en voorgedaa, hierna vroeg hij hoeveel ze kostte. Dan heb ik toch even duidelijk moeten maken dat ik ze bij had om met de kinderen te spelen en dat ze niet te koop waren. Echt wel grappig, er lopen hier zoveel mensen rond die overal alles wat je maar kan bedenken verkopen. Mensen creëren hier gewoon hun eigen werk, ik zou ook al direct job hebben met een bellenblaashandel :D.
Gelukkig kwam een tijdje later Esteban er aan en dan ook Jesica. We zijn de kinderen gaan halen en met hen naar la casita gewandeld.
De kinderen van het woonhuis logeren om het weekend bij Melanie en ze waren nog niet terug. Wij hebben al gezongen en toen we een spelletje aan het spelen waren kwamen ze er aan. Ik heb aan Melanie gevraagd of ik mijn lesje nu kon geven en dat was goed. Ik heb een muziekspeler gezocht en dan nog ergens een verlengsnoer gezocht en dit buiten geïnstalleerd. Ik ben aan Ely gaan uitleggen dat ik een activiteit zou doen met de jongste kinderen en heb ze dan mee naar buiten genomen.
Het ging voor de eerste keer niet zo vlot. Ze hadden nog nooit zoiets gedaan, normaal maken ze alleen opdrachtjes aan tafel en ze snapten er nog niet veel van nu. Ik heb alles echt zo simpel mogelijk gehouden. Ze stonden me soms maar wat aan te kijken en deden nog niet veel mee. Ze waren wel helemaal gefascineerd door de muziek. Toen Melanie terug door ging bracht dit wat afleiding, ze wilden gaan zwaaien, dan moest er iemand pipi gaan doen. Hun aandacht was er dus moeilijk bij te houden, ze zijn ook echt nog wel heel klein. Één van de kindjes was ook heel moe, een ander jongetje dacht dat hij buiten met het fietsje en het autootje mocht spelen.
Ik heb toch al mijn oefeningetjes gedaan en soms deden ze wel wat mee. Het is dus nog goed zoeken hoe ik mijn lesjes het best aanbreng.
Tijdens de speelpauze hebben we gespeeld met de bellenblaas, de kinderen waren helemaal enthousiast en gefascineerd door de bellen, leuk!
Het was weer een warme dag met veel zon :).
Ik heb verder nog een luier verschoond, geholpen met een knutselactiviteit, een klein jongetje getroost, de handjes gewassen van alle kinderen.
Uiteindelijk was het tijd om terug naar de markt te gaan, we hadden veel gedaan vandaag!
Na de markt ben ik ineens langs de supermarkt gegaan voor nog wat spullen voor het avondeten en brood. Thuis heb ik gegeten op ons terras dat nog een stukje in de zon lag. Ik was weer een tijdje rustig alleen thuis. Ik heb de afwas gedaan en nog een handwas voor mijn kleren. Dan ben ik aan de badkamer gevlogen. Die is heel smerig achtergelaten door de loodgieters die de lavabo kwamen ontstoppen. Het was echt heel vies om allemaal op te kuisen en het stonk hard! Ik heb dus goed gekuist en het is er heerlijk proper en blinkend nu De anderen hier thuis waren er ook blij mee.
Ik ben met Hemmo nog naar la Casita gegaan, waar we wat hebben opgeruimd. Dan terug naar huis gegaan om wat proberen te werken. Toen Iris ook thuis was hebben we met ons vieren de dag overlopen en ieders ons verhaal gedaan. Ik heb mijn was ondertussen opgeplooid. Daarna hebben we samen gekookt, lekkere spaghetti met de overschot van het gehakt van gisteren en weer veel te veel gegeten.
Als dessert hadden we een overheerlijke ananas van de markt :) Dan nog gezellig met een theetje samen wat foto’s gekeken en nog wat gewerkt.
Nu ben ik toch eindelijk eens wat vroeger in bed geraakt. Als de honden nu nog willen zwijgen kan ik heerlijk de nacht in tuimelen.
Martes, 12 octubre 2010
Ik ben opgestaan met stijve armspieren, waarschijnlijk van te veel kindjes te dragen gisteren. Esteban vond het ook echt vermoeiend toen. Het kleine jongetje dat tegenwoordig vaak meekomt, was heel de tijd aan het wenen en Esteban deed pogingen om hem te troosten, uiteindelijk was hij op zijn schoot in slaap gevallen. Op de duur begint hij best veel te wegen. Dus om naar de markt te wandelen hebben we samen even een draagdoek gemaakt van met een oud gordijn. Misschien moet ik dat vandaag ook maar eens doen, want er komt nog een kleintje meer mee vandaag waarschijnlijk.
’s Morgens heb ik nog even aan mijn blog gewerkt, want ik sta behoorlijk achter met mijn verhalen. Ik had ze allemaal in mijn boekje geschreven, dus nu moet ik het nog allemaal overtypen en dan kunnen jullie hopelijk weer snel wat meer weten over wat ik nu allemaal heb gedaan.
Op de markt gingen er vandaag inderdaad twee hele kleine jongetjes mee. Ééntje kan zelfs nog niet alleen lopen.
Ik heb de grootste van de twee helemaal naar la casita gedragen en dat voelde ik wel op de duur. Eerst heb ik mijn werk gehad om hem te troosten, want hij wilde niet mee. Onderweg was hij in slaap gevallen. Toen ik hem in la casita probeerde neer te leggen in de zetel, begon hij terug te huilen, dus heb ik hem maar op mijn schoot gepakt en dan viel hij terug in slaap. Ondertussen hebben we met de andere kinderen de liedjes gezongen.
Toen het jongetje terug goed in slaap was heb ik hem nog eens voorzichtig op de zetel gelegd, zodat ik met de andere kinderen kon gaan helpen. Deze keer lukte het wel en bleef hij gewoon doorslapen.
De kinderen mochten eerst stempelen en dan hebben we boekjes met dierenprentjes gekeken om de namen van de dieren te oefenen. We hebben ook de kleuren veel geoefend en herhaald. Ze hebben tot hier toe blauw, groen en geel geleerd en dit kunnen ze amper uit elkaar houden. De meeste kinderen kunnen het echt nog niet, hoe vaak we het ook oefenen.
Hierna hebben we iets geknutseld rond de drie kleuren. Het kleine jongetje was ondertussen wakker geworden en begon weer te wenen, een ander klein meisje had het vandaag ook echt moeilijk. Veel troostwerk dus!
Na de activiteit mochten alle kinderen even buiten spelen. Voor de allerkleinsten hebben we een ballenbadje gemaakt en we hebben weer gespeeld met de bellenblazers. Ik had ook veel werk met neuzen snuiten van de huilende kindjes en een ander kleintje eten geven. Hij blies er steeds is door het huilen en daardoor hing ik op de duur ook helemaal onder.
Toen moesten de kinderen terug naar binnen, eerst de handjes wassen en dan jugo drinken.
Een Duitse vrijwilligster heeft zich verder bezig gehouden met het kleinste jongetje te troosten, hij bleef maar huilen. We hebben hem ook met een gordijn op haar buik gebonden. We stonden er alleen voor, samen met Esteban, want Ely en Jesica waren doorgegaan.
Ik heb alle kinderen hun tanden nog gepoetst, al zittend op het toilet met het andere jongetje op mijn schoot.
Dan zijn we met alle kinderen terug naar de markt gewandeld. Eerst hebben we dat jongetje ook even op mijn buik gebonden, want het is echt zwaar om ze steeds te dragen, zo ging het iets makkelijker.
Helemaal moe en onder de kindersnotters ben ik naar huis gegaan. Onderweg heb ik met Esteban nog goed gelachen dat ik met forse armen terug naar België zal gaan, van al die kinderen te dragen hier. Echte fitnes! :)
Ik heb ook even gevraagd waar we plastieken bakken kunnen kopen, want ik ben met Hemmo al het speelgoed aan het sorteren en we willen dit ineens mooi kunnen opbergen.
Ik ben eerst thuis even gaan eten en ben dan met Hemmo terug naar la casita gegaan, maar daar was nog niemand. Dus heb ik eerst even wat aan mijn blog voort gewerkt thuis en we zijn na een half uur terug gegaan. Eseban zou meegaan om de bakken te gaan kopen. Eerst zijn we met ons drieën naar een grote supermarkt gewandeld, maar daar hadden ze nog maar doos.
Esteban wist nog een winkel in centro historico waar ze die spullen ook hebben. Dus we zijn op een overvolle bus gesprongen voor een lange rit naar het centrum.
Dan zijn we ongeveer heel centro historico doorgewandeld, voor we de winkel vonden. We waren al behoorlijk moe toen we er eindelijk waren.
We hebben 6 grote bakken gekocht en hebben daarmee nog een stuk gewandeld naar de trolly. Die zat ook weer goed vol, maar het ging net met de bakken. We waren echt moe van de grote wandel- en zoektocht en hebben het laatste stukje maar even met de taxi gedaan. We zijn ze snel in la casita gaan zetten en waren dan pas tegen half 6 thuis. Wat een dag! Phoe!
We hebben even gebabbeld met onze huisgenoten en zijn dan samen heerlijke pizza gaan eten, wat verderop. Op dinsdag is het 2 voor de prijs van 1 :) en de pizza’s zijn echt overheerlijk! Lekker gesmuld, goed gelachen en gezellig gebabbeld.
Thuis nog wat verder gewerkt aan mijn blog en dan bed in. Tot morgen!
Miercoles, 13 octubre 2010
We hadden allemaal een rotnacht achter de rug. Ik heb me gelukkig wat wakker kunnen krijgen met een doucheke. ’s Morgens heb ik al mijn verslagen nog eens doorgelezen ter voorbereiding van de netmeeting met mijn lector van school.
Tegen half 10 ben ik dan richting internetcafé gewandeld.
Eerst even kleine babbel gedaan met mijn mama. Dan een goed anderhalf uur getypt via msn met David en dan nog even met Tobe en weer een berichtje geplaatst op de blog.
Na het middageten ben ik met hemmo stickers gaan kopen voor op de dozen te kunnen plakken. Dat was een heel gedoe, 2 winkels langsgegaan en het duurde lang voor de mevrouw grotere etiketten vond.
We hebben ook nog maar eens een poging gedaan om onze sleutels te laten bij maken, want Sarah en Iris hebben nog steeds geen eigen sleutel en moeten altijd met de gsm bellen als ze voor de deur staan, want onze bel werkt ook niet. Deze keer hebben we het eens in een ander winkeltje geprobeerd.
Heel hard duimend zijn we dan terug richting huis gegaan, om ze uit te proberen. Die van de voordeur werken, yes, eindelijk! Helaas zijn die van de deur boven weer niet juist. Hoe is het toch mogelijk!? Hoe kan dat toch, echt een ramp hier. Eerst zijn we 3 keer terug moeten gaan om de sleutels te laten veranderen bij het vorige winkeltje, het werkte dan nog steeds niet en bij onze nieuwe poging is het weer niet in orde, grrrrrrr!!!
Ik ben met Hemmo naar la casita gegaan. Daar hebben we al het speelgoed gesorteerd in de nieuwe dozen. Dat was echt veel werk en onze handen waren er weer behoorlijk vuil van. Dan hebben we alles opgeschreven om de etiketten te kunnen maken thuis. We hebben ook alle kasten eens geïnspecteerd en geïnventariseerd. Ook handig om te weten wat ze allemaal hebben aan materiaal en spelletjes voor mijn activiteitsvoorbereidingen.
‘s Avonds terug naar huis. Ik heb al een start gemaakt van het reflectieverslag van het gesprek met mijn lector. Hieraan heb ik doorgewerkt tot Iris thuiskwam van haar school. Dan was het weer even verhaaltjes tijd. Iris en Hemmo zijn nog even naar internet gegaan, ik ging dan nog wat verder werken, of toch een poging gedaan tot, muziek luistern was een wat aanlokkelijker :)
Ondertussen moest ik letten op de aardappels die al op het vuur stonden. Toen Sarah thuiskwam kwamen er weer hele verhalen.
We hebben samen gekookt toen Hemmo en Iris terug thuiskwamen. Het waren wel nogal vreemde worstjes… Wel heel lekker en weer veel te veel gegeten.
Na het eten heb ik mijn lesje nog gemaakt voor morgen voor de iets oudere kleuters, dat was weer veel opzoekwerk in het woordenboek. Ik ga het deze keer over een totaal andere boeg gooien, omdat mijn vorig lesje toch niet zo ideaal bleek te zijn om mee te beginnen.
De ideeën kwamen spontaan en het is wel een leuk lesje nu. Alleen nog hopen dat het lukt met hen!
Nu ga ik nog wat typen en dan snel mijn bed in. Ik ben echt moe en de rest ligt er al allemaal in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten