Trabajar

Lunes 4 octubre 2010

Om 4u ’s nachts waren we aangekomen met bus in Quito van ons heerlijke reisje naar Puerto Lopez. Gelukkig hebben we, na goed navragen, iets verder kunnen meerijden met bus dan het busstation helemaal in het zuiden van . We hebben dan nog voor het laatste stukje de taxi naar huis genomen.
Daan stonden we helaas weer voor een gesloten deur (de onderbuurvrouw had de hendel er weer voorgedaan waardoor we ze niet konden openmaken met onze sleutel) en hebben we onze huisgenoten even uit bed moeten bellen…
Dan snel bed in en echt nog goed geslapen tot een uur of 10 en eventjes rustig ontbeten.
Sarah bleef maar doormaffen en Hemmo en Iris waren naar een schooltje. Ik heb even in mijn reisgids gelezen, die ik was vergeten dit weekend, bij het hoofdstukje Puerto Lopez en we hebben toch echt de goede dingen gedaan :)
Dan heb ik lekker gedouchte en al het zout en halve dreadlocks gelukkig uit m’n haar gekregen. Hierna wat opgeruimd en tegen een uur of 12 Sarah toch maar eens wakker gemaakt.
Ik heb nog eens een handwasje gedaan en hierna kwamen Hemmo en Iris weer thuis. We hebben lang staan babbelen, alle verhalen van het weekend uitgewisseld. Zij hebben wat minder geluk gehad met hun reisje naar Riobamba. Ze hebben daar ergens hun fototoestel uit hun hand getrokken en gestolen. Verder hadden ze gelukkig ook leuke verhalen bij.

We hebben samen gegeten en hierna even onze koffer opgehaald met onze waardevolle spullen in la casita om de hoek, met weer veel ge‘hola’ van de kinderen toen we binnenkwamen :)
We hebben er even gebabbeld en de kinderen wat aandacht geschonken. Esteban was er ook, hij gaat hier vanaf nu ook wat komen helpen.
We hebben snel de koffer thuis afgezet en zijn dan terug gegaan voor een gesprekje met Melanie over de verdere planning van ons project. Ik heb al mijn ideeën goed kunnen uitleggen, hetgeen me was opgevallen en mijn mening even doorgegeven en mijn activiteiten ingepland in het weekschema van la casita. Nu kan ik volop beginnen met het vertaalwerk en mijn lesjes maken!
Sarah heeft ook even haar project besproken en hierna is Melanie met Hemmo en Iris vertrokken naar de politie om aangifte te doen van hun camera en fototoestel.
Wij zijn nog een tijdje in la casita gebleven en hebben liedjes gezongen met de kindjes, in dierenboekjes gekeken, leuk leuk, ze zijn echt schitterend! Ze hebben al lang mijn hartje helemaal veroverd!

Terug thuis hebben we onze foto’s op de laptop gezet en die met veel plezier en lachen bekeken. Hierna hebben we toch ook nog wat gewerkt.
Toen werd het al behoorlijk laat en zijn we maar eens naar de winkel gegaan voor eten. Thuis hebben we dan met z’n vieren gekookt en gezellig gegeten. Het zijn steeds interessante en leuke babbels aan tafel.
’s Avonds hebben we nog wat zitten werken, babbelen, foto’s kijken, bloggen, …
Het was al snel heel laat en dringend tijd om te gaan slapen!
Morgen gaan we er weer invliegen voor een nieuwe stageweek en het verder uitwerken van mijn project dat vandaag al meer vorm heeft gekregen.
Buenas noches!


Martes 5 octubre 2010

Ik had een beetje weinig geslapen en was nog serieus moe.
Hemmo en Iris gingen vandaag mee met Sarah om die school eens te bezoeken. Dus om half 8 was het huis hier al leeg en heb ik rustig in mijn eentje ontbeten en nog wat gewerkt voor mijn blog met een leuk muziekje erbij.

Toen ik stond te wachten aan de markt kwam Esteban (die Ecuadoriaanse vriend) er ook aan. Hij gaat vanaf nu ook komen meewerken in la Casita, een beetje helpen met de kinderen en ook de muren leuk beschilderen.
Toen Jessica er was zijn we de kinderen weer gaan ophalen aan de kraampjes. Er is steeds een jongetje dat niet zo gemakkelijk meewil en vaak begint te huilen. De moeder is een kleine vriendelijke vrouw die ik ondertussen al wat ken. Ze reageert meestal wel redelijk kwaad als hij zo jammert of tegensputtert. Maar deze keer nam ze opeens een grote stok van achter haar kraam en bedreigde daarmee haar kleine zoontje dat hij flink moest zijn en meegaan. Hier schrok ik wel behoorlijk van! Ik weet wel dat de kinderen hier de weinige dingen die ze leren aangeleerd krijgen met veel slagen, maar een stok had ik niet meteen verwacht. Vooral omdat de moeder echt wel lief en vriendelijk overkomt.
Ik heb het jongetje dan snel aan zijn handje meegenomen en opgepakt, hij was toen weer wat aan het huilen. Verder waren er niet zoveel kindjes, dus we zijn met een klein groepje naar la casita gewandeld.

Daar eerst weer de dagdagelijkse routine, allemaal handjes wassen, dan in de zetels om alle namen te overlopen en liedjes te zingen. Dit is altijd een leuk en vrolijk moment in de dag  De kinderen vinden het zo leuk om de liedjes te zingen met bewegingen bij en ik vind het stiekem ook echt leuk ;) Vooral om de kinderen zo te zien genieten. Ik moet vanaf nu ook steeds mijn liedje zingen, ik heb het liedje gekozen van ‘En de krokodil en de orang-oetang en de vogels in de lucht en…’, met leuk veel bewegingen erbij. De kinderen kijken steeds wat verwonderd naar al die gebaren en dierenbewegingen, maar ze zullen het al snel genoeg kunnen.

Ze kregen weer een spelend leren activiteit en deze keer leerden ze de kleur geel en als figuur de cirkel. Hierna heb ik nog wat vrij met hen gespeeld in de speelhoek die al iets meer vorm begint te krijgen tussen alle verhuisrommel.
Ze kregen een hapje en een drankje en daarna nog een knutselactiviteit. Ik heb op het einde alle kindjes hun tanden nog gepoetst en dan was het alweer tijd om terug naar de markt te gaan.

Thuis heb ik samen met Iris en Hemmo gegeten, Sarah ging wat later thuiskomen.
Na nog eventjes te werken op m’n computer ben ik naar het internetcafé gegaan om nog eens met mijn vriend en ouders te praten en mijn verhaal te doen van het weekend. Ik heb weer een stukje op mijn blog aangevuld en weer wat foto’s gepost (wat steeds echt lang duurt jammer genoeg, maar het is toch wel leuk dat jullie dan wat meer beelden krijgen van hoe het hier allemaal is ;)).
Rond schemer ben ik terug naar huis gegaan, nog even bij de bakker gestopt en dan samen met Sarah nog wat gewerkt.
Hemmo en Iris kwamen thuis met boodschappen en dan hebben we lekkere wraps gegeten. Na het eten heb ik even de afwas gedaan en nog wat gewerkt voor school.

Deze avond toch maar wat vroeger naar bed, want ik ben echt moe. We merken hier allemaal dat we veel sneller moe zijn, het leven is hier echt veel intensiever. Door alle indrukken die we opdoen en zoveel dingen die we doen, die we thuis anders niet doen. Er kruipt veel energie in het Spaans spreken, je moet steeds nadenken als je iets gaat zeggen of proberen te begrijpen als iemand je iets zegt. Je ziet hier zoveel situaties waarover je gaat nadenken, …


Miercoles, 6 octubre 2010

Voordat ik naar mijn stage vertrok heb ik eerst het liedje van de dieren, dat ik vanaf nu elke ochtend met de kinderen zin, naar het Spaans vertaalt. Ik heb alle dieren even opgezocht in het woordenboek en nu is het best wel een grappig liedje. Als ik het al van buiten ken zal ik het vandaag of morgen eens zingen met de kinderen.
Verder heb ik nog wat aan een verslag voor school gewerkt, want de stagesupervisie komt weer in zicht…

In la casita hebben we allemaal om beurten een liedje gezongen. De kinderen genoten er best van om in de kring te gaan staan en even alle aandacht te krijgen met daarna een applausje. Heerlijk om hen zo bezig te zien! De één zong al wat overtuigender dan de ander, maar ze waren echt allemaal zo vertederend.
We hebben verschillende spelletjes en knutselactiviteiten met hen gedaan. Buiten heb ik weer een hinkelbad getekend en met de kinderen gespeeld. Er was vandaag ook een heel klein jongetje bij, ik denk dat hij nog geen 2 jaar was. Hij kon dus nog niet veel meedoen, maar hij vond het wel heel leuk om balletjes in en uit een emmertje te doen.
Na de laatste knutselactiviteit heb ik weer alle kinderen hun handen gewassen en tanden gepoetst. Ik voel me al helemaal een tandenpoets machien! 
Vaak breng ik op de markt enkele kinderen al alleen naar hun ouders. De meeste ouders begin ik wel goed te kennen.
Tijdens de spelmomenten buiten sta ik ook vaak alleen met de kinderen. Gelukkig is de groep niet al te groot, dus meestal lukt het allemaal wel goed.

Ik ben met Esteban terug gewandeld naar la casita, waar zijn fiets nog stond. Toen we er aankwamen was de jongste van het gezin helemaal hartverscheurend aan het huilen. Ik ben haar dus maar even gaan troosten. Het was er behoorlijk druk. De zorgmoeder Elvia moest de 2 meisjes even naar school brengen en laat de kinderen dan even alleen. Het zijn dan alle kleintjes, samen met het oudste meisje van 11 jaar die dan in het huis blijven. Ze zagen het duidelijk niet zitten, want opeens gingen er meer keeltjes open en ontstond er een heus huilconcert. Ik heb maar snel ingegrepen en heb voorgesteld dat ik wel even bij de kinderen zou blijven. Want ik kon het niet over mijn hart krijgen om door te gaan en ze zo achter te laten.
Dit stelde hen wel gerust. Ik heb de kleinste op mijn schoot gepakt en de anderen erbij geroepen en we hebben even samen in boekjes gekeken. De traantjes waren zo wel snel wel. We hebben ook nog enkele liedjes gezongen en al snel waren daar de vrolijke lachjes terug! Ondertussen begin ik de Spaanse liedjes al beter te kennen en ze vinden zingen en bewegen echt zo geweldig.

Toen Elvia terug was ben ik stilaan doorgegaan. Algauw kwamen Hemmo en Iris ook thuis en heb ik samen met hen gegeten. Sarah zou weer wat langer werken en dus later komen.
Iris en Hemmo zijn naar het ziekenhuis gegaan voor de arm van Iris. Want zij heeft nu al een dikke week last van hele vreemde plek uitslag die steeds erger wordt. We werden er toch wat ongerust over.

Ik heb mij rustig voor mijn computer gezet om verslagen te typen voor school.
Heel de namiddag was ik rustig alleen thuis. Op een gegeven moment werd het wel heel donker, waren er ferme donders en gietende regen.
Sarah kwam pas laat thuis. Ze had tot laat gewerkt en door al de regen was de straat waar ze door moet ondergelopen en er waren elektriciteitspalen naar benenden gevallen. Daardoor heeft ze de bus moeten nemen en een stuk omgelopen.
We hebben weer wat stage ervaringen uitgewisseld en al wat gepraat over onze verslagen.
Een tijdje later kwamen Iris en Hemmo ook thuis. Het viel allemaal wel redelijk mee met Iris haar arm, ze heeft nu pilletjes en een zalfje en tegen komende week zou de uitslag weg moeten zijn.

Ik heb wat in de cursussen en boeken van school zitten zoeken naar theorieën voor mijn verlag. Hemmo heeft ondertussen via mijn computer zijn foto’s op hun harde schijf gezet en we hebben ze daarna even bekeken. Er zitten ook echt hele toffe en mooie foto’s tussen. Sommige hetzelfde dan de mijne, andere dan weer heel verschillende, want we hebben niet allemaal dezelfde dingen, uitstapjes en reisjes gedaan.
Toen was het alweer laat en dringend tijd om eten klaar te maken. Niemand had nog zin om naar de winkel te gaan, maar gelukkig hadden we nog wat kip, pasta en verschillende groentjes in huis waarmee we weer iets lekker mee hebben ineengeflanst.
Na het eten hebben we weer veel te lang zitten babbelen met elkaar. Nu is het alweer laat, maar mijn verslag is nog niet af. Nog even doorwerken dus… Wakker blijven!

Nog even wat randinformatie vertellen over ons leventje hier ;)
In onze keuken zitten torren en andere vieze insecten. Altijd wanneer het donker wordt komen ze te voorschijn en ze zijn meestal ’s morgens en in de dag spoorloos verdwenen. Maar tegenwoordig zien we ze ook overdag kruipen, best wel vies8 Ze zitten zelfs in onze schuif met eten. Gelukkig doen we steeds alles in plastieken zakjes zodat ze er hopelijk toch niet bij kunnen.
Ook de oude telefoon boven die boven ons aanrecht hangt zijn ze helemaal aan het leegvreten of ze hebben er hun huis in gebouwd ofzo. We moeten steeds het aanrecht afkuisen, maar een tijdje later ligt het onder de telefoon terug vol gruis en vaak ook beestjes.
Naar de vuilbak die binnenstaat ontdekte ik opeens ook een heel spoor van mieren. Dus die vloog maar naar buiten in de hoop dat de mieren zo ook buiten blijven. Verder hebben we gelukkig niet veel last van rare dieren of insecten. We zitten daar ook wat te hoog voor en dan leven er veel dieren niet meer. Het is hier te hoog en te koud voor verschillende insecten, vb. muggen. Dat is best wel handig.

Het weer valt hier meestal wel goed mee. Tegenwoordig hebben we in voormiddag heel mooi weer met warme zon en een lekker temperatuurtje. Vanaf dat de zon schijnt is het heel warm, omdat we zo hoog zitten. Als het zonnetje dan duikelt is het vaak iets frisser. Dat mooie weer is wel leuk om tijdens de pauze met de kinderen buiten te spelen.
In de namiddag is weestal wat minder en begint het vaak te regenen met onweer en is het een stuk kouder.
Allemaal best prima dus :)


Jueves, 7 octubre 2010

Ik was weer heel vroeg wakker doordat de anderen hier zo vroeg moeten opstaan. Ik heb de tijd dan maar gebruikt om nog wat voor school te werken.
Er kwamen niet zoveel kinderen mee van de markt. We hebben weer geknutseld en buiten gespeeld. Ik had een bal mee en dat had wel succes tijdens het vrij spelen, met de grotere meiden heb ik de klapspelletjes nog eens gespeeld.
Zo waren we weer een hele dag druk bezig met kindjes amuseren, de activiteiten in goede banen leiden, helpen met scheuren en plakken, kindjes troosten, ...
Op het einde heb ik weer alle kinderen hun tanden gepoetst en dan konden we weer terug naar de markt. We zijn heel de weg al zingend met de kinderen teruggewandeld  Ze krijgen maar niet genoeg van de liedjes!

Ik ben nog even mijn gerief gaan ophalen in la casita. Daar moest Elvia weer even weg om de 2 meiden naar school te brengen. Ik ben dus maar weer even gebleven. De andere kinderen waren al lekker aan het eten. Plots barstte de kleinste weer in tranen uit. Ze had voor de 2de keer vandaag in haar broek geplast en ze moet daar steeds zo om huilen. De grote zus was er niet zo blij mee, want zij moet haar steeds verschonen en alles opkuisen.
Ik heb dus maar weer wat getroost en geholpen tot Elvia terug thuiskwam.
Nog even langs de bakker en dan thuis even gewacht met eten tot Hemmo en Iris er waren.

Na het eten ging Iris helpen in een schooltje en ik en Hemmo zijn van plan om samen la casita aan te pakken. We willen het er wat herinrichten, want nu met het verhuizen is er alles maar wat neer gezet.
We hebben al een plan gemaakt met een idee hoe we het er willen inrichten en welke ruimtes we voor wat willen gebruiken en hoe we dit allemaal stap voor stap gaan doen. Daarna zijn we even langs de wasserette gewandeld voor Hemmo en Iris hun kleren en alle handdoeken van het vrijwilligershuis eens te laten wassen.
Dan snel even naar terug naar huis, want blijkbaar was er eindelijk een loodgieter geweest om de lavabo’s te ontstoppen. Heel de badkamer is nu wel terug helemaal vies… :s

Dan zijn we langs la casita gegaan om alles eens te kijken en te inventariseren.
Wat een rommel! We hebben ons al bezig gehouden met het speelgoed te sorteren, alles zit door elkaar. Er is ook echt heel veel stuk, wat we allemaal maar hebben weggegooid. Ook is alles heel vies, door alleen maar met het speelgoed bezig te zijn zagen mijn handen al helemaal zwart.
Ondertussen hebben we ook nog wat geholpen met het huiswerk van Engels van de kinderen. Het was wel leuk om ook de namiddaggroep eens bezig te zien, allemaal schoolkinderen die huiswerk maken of spelen. We kregen wel weer veel aandacht van de kinderen, die kwamen steeds rond ons hangen.

Tegen iets na 5 zijn Hemmo en ik terug naar huis gegaan. We moesten ook nog langs de winkel. Even inkopen gedaan en terug naar huis.

We hadden allemaal niet veel zin om te koken. We hebben tot hier toe wel al elke dag braaf zelf gezond en lekker eten klaargemaakt. Nu waren we toch maar eens van plan om dat vandaag niet te doen. We zijn dus naar het condado (groot shopping center eindje verderop) gegaan. Voor het eerst hebben we van een rijdende bus gesprongen en gelukkig net niet gevallen! Dat is weer een Ecuadoiaanse ervaring erbij !
We zijn eens lekker in de Mc Donnalds gaan eten voor een keertje, dat smaakte echt! Onze buiken waren goed gevuld, amai!
Ondertussen veel gelachen en gebabbeld, het was een gezellige en lollige avond. Tegen 9u terug naar huis, want Sarah en ik moesten nog in het schoolwerk vliegen… De verslagen moesten afgeraken. We hebben er nog lang aan doorgewerkt en lagen weer veel te laat in bed.


Viernes 8 octubre 2010

Na een super korte nacht werd ik weer heel vroeg wakker, want rond 6u stonden Hemmo en Iris al op en ons huis in nogal gehorig en ik jammer genoeg een lichte slaper.
Met pijnlijk vermoeide oogjes toch maar weer voor de computer gekropen. De verslagen waren nog steeds niet helemaal afgeraakt. Het vraagt toch altijd meer tijd en werk dan we denken.

Op mijn stageplaats heb ik het liedje over de dieren eens in het Spaans gezongen en de kinderen vonden het een leuk liedje. Verder heb ik de activiteiten mee voorbereid en begeleid.

Thuis heb ik eerst gegeten en dan de verslagen verder afgewerkt.
Rond 5u ben ik terug naar la casita gegaan om mijn verslag te bespreken met Melanie.
Daphne was ondertussen ook aangekomen, zij komt vanaf vandaag ook bij ons in huis wonen, nu zijn we dus met 5! :)
Hierna heb ik nog snel een laatste hand aan het verslag gelegd en ze op mijn stick gezet.

Dan hebben we ons omgekleed en klaargemaakt, want we gingen deze avond met ons vijven het nachtleven van Quito nog eens induiken! :)
Eerst snel langs een internetcafé om onze verslagen te versturen naar onze lector (dat is pas na de 3de poging gelukt, want op verschillende plaatsen hadden ze internetpanne). We zijn verder gewandeld naar de bushalte, stuk met de bus en dan nog een eind te voet naar de Mariscal. Daar hebben we een leuke plaats om wat te eten gezocht. Het duurde allemaal wat lang en het werd stilaan wat frisjes buiten, maar het was wel lekker. We zaten gezellig op een balkon weer goed de grappen en te grollen. Plots was er een hoop tumult en lawaai in de straat onder ons. Vanop het terras hebben we een gevecht gezien op straat, best wel spannend. Een hoop herrieschoppers en vechters, waar na een tijdje allemaal politie is op afgekomen.
Het is nog een hele tijd druk gebleven in de straat. Leuk om te weten dat wij daar na ons eten ook terug moesten passeren, hum…

Gelukkig waren alle problemen opgelost toen we doorgingen. We zijn gaan feesten in een leuke danstent, de ‘Yesbar’. Daar wisselden ze moderne muziek af met salsa  Ik vond het echt geweldig! We hebben een beetje zotjes gedaan, goed gedanst en weer enkele Ecuadorianen die een volhardende poging waagden eindelijk af kunnen wimpelen.
Er stond ook en koppeltje echt geweldig goed te dansen en na een tijdje hebben wij samen met hen gedanst. Echt leuke en grappig!! Zij probeerden onze moovekes na te doen en wij deden pogingen om hun salsapasjes na te doen. Zij kunnen echt zo’n sjieke dingen! We hebben ons echt goed geamuseerd!! Me gusta la salsaaaaa :) !!!
Helemaal moe en lekkend van het zweet zijn we maar eens naar buiten gegaan om wat af te koelen.
We hebben nog een gezellig plaatsje opgezocht en onszelf eens getrakteerd op een lekker dessert. Hmmm :)
Dan hebben we ons met z’n vijven in een taxi gepropt en we reden nog wel vlak achter een politieauto. Hier mag echt alles in het verkeer, niet te doen! ’s Avonds tellen de rode lichten hier bijvoorbeeld blijkbaar niet voor de taxichauffeurs, ze vlammen er gewoon allemaal door. Hij is onderweg zeker door 7 rode lichten gereden. We hebben dit al vaker ’s avonds meegemaakt en gelukkig blijkt toch alles steeds goed te gaan.
We hadden op voorhand een prijs afgesproken en hebben hem er niet boven laten gaan, dus dat viel ook al mee.
Ook hadden we er aan gedacht om een blad op de deur te hangen voor de onderbuurvrouw, met een vriendelijk verzoek om de hendel niet voor de deur te doen. We konden dus deze keer gelukkig zonder problemen binnen.
Na nog wat babbelen lagen we toch nog op een iets of wat redelijk uur in bed. Hopelijk met eens lekker uitslapen en een rustig weekend in het vooruitzicht!