Toen waren zo nog met 3… (in ‘la casa verde’ daar ergens hoog in Ecuador) Bien viaje Hemmo y Iris!

Domingo, 31 octubre 2010

Niet te lang uitgeslapen en meteen in het verslagen schrijven gevlogen. Want er moesten vandaag nog 2 dikke verslagen voor school op de mail.
Jammer genoeg geen heerlijk frisse douche meer in de lekker warme jungle. Van temperatuur valt het hier wel dik mee, maar toch groot gemis naar dat mooie paradijs!
Ik had nog wel vaak het gevoel dat ik in een boot zat als ik in bed lag. Dat ga ik ook zeker missen, die leuke boottochtjes, zwemmen in de rivier, al de geweldige avonturen, de mooie natuur, de rust, de junglegeluiden, de hangmatten! …

Vandaag is het de laatste dag dat Hemmo en Iris er zijn. Ze vliegen vanavond om half 12 terug naar Nederland. Ik vind het echt super jammer dat ze gaan, ik ga ze echt missen! Een geweldig stel en het was een fantastische tijd hier met hen. We hebben samen veel plezier beleefd. Ik ben blij dat ik ze hier heb mogen leren kennen! :)

Heel de dag goed voort gewerkt aan de verslagen. Het was wel niet zo gemakkelijk om terug in het werken te vliegen, na die heerlijke vakantie, het wilde niet helemaal goed vlotten.
’s Middags hebben Sarah en ik eerst lekker gegeten, dan nog even voortgedaan en zijn dan naar internet gegaan voor een babbel met België.
We hebben heel onze avonturen in geuren en kleuren verteld en genoten van het contact met thuis.

Rond 6u ’s avonds hebben we met ons vijven lekker gegeten. Hemmo en Iris hadden hun geweldige salade voor de laatste keer klaargemaakt, hmmm :)
Ondertussen hebben we de foto’s van de jungle gezien, met de laptop op tafel.
Het was een enorm gezellige en vooral heel humoristische avond. We hebben ongeveer heel de avond plat gelegen van het lachen en veel plezier gehad in het foto’s kijken.
Rond 8u zijn we met Hemmo en Iris meegegaan naar de luchthaven om hen uit te zwaaien. De laatste babbels, grapjes en we hebben samen nog een jugo gedronken.
Als grapje hadden wij nog een partypopper meegenomen, maar we kregen die maar niet open. Tot zover ons mislukte afscheidspresentje, haha. We hebben er wel goed om kunnen lachen.
Rond half 10 hebben we een laatste knuffel gegeven, hard gezwaaid en zijn ze vertrokken.
Daphne, Sarah en ik hebben een taxi naar huis genomen. Daar zal het nu een stukje stiller worden, we zijn nog maar met 3. Hoewel stiller, misschien toch niet ;)
Aangezien de kamer van Hemmo en Iris nu vrij is, is het wel handig dat we elk onze eigen kamer kunnen hebben. Ik ben dus meteen begonnen met al mijn spulletjes te verhuizen en er mijn eigen plekje van te maken.
Binnenkort komt ook de vader van Sarah op bezoek en dan kan hij bij haar op de kamer slapen.

Nu zit ik hier om half 12 voor mijn laptop en kan alle momenten het vliegtuig van Hemmo en Iris overvliegen… Hierna ga ik mijn oogjes toedoen en hopelijk lekker slapen in mijn nieuwe kamertje.

Jeps, hier is het vliegtuig!
Goede reis Hemmo en Iris!!! We gaan jullie missen!!! Het was echt een super leuke tijd met jullie!!! Wij doen ons best om zo voort te doen :)


Lunes, 1 noviembre 2010

Ik was nogal vroeg wakker en heb dan al even in bed op mijn laptop gewerkt.
Na het ontbijt zijn we voor de film Amélie Poulin gesukkeld geraakt :) hihi, zo’n leuke film.
Na een tijdje ben ik toch maar wat gaan voortdoen met mijn werk en zal de film een andere keer wel uitzien.

We hebben vandaag vakantie en de volgende 2 dagen ook, eerst is het Allerheiligen, dinsdag Allerzielen en dan de herdenking van de onafhankelijkheid van de stad Cuenca.
Even vrijaf komt goed uit, dan kan ik drie daagjes goed doorwerken voor school, het is nu echt gedaan met vakantie en rust.

Ik heb nog hard doorgewerkt in de voormiddag en ben dan even naar internet gegaan.
In de namiddag hebben we samen boodschappengedaan en nog enkele andere dingen.
S’ Avonds lekker gekookt en gegeten met ons drietjes. Weer onze favoriete gevulde groenten hier :)
We hadden het plan om na het eten gezellig een filmpje te zien, maar uiteindelijk hebben we wat laat gegeten en is het er niet meer van gekomen.
Ik ben al begonnen aan de voorbereiding van de tussentijdse evaluatie van mijn stage. Dat is echt veel werk! Om 11u maar eens in bed gekropen, ik was echt zoo moe!


Martes, 2 noviembre 2010

Weer veel te vroeg wakker en echt nog moe. Nog wat blijven liggen, want ik had nog geen zin om op te staan. Eventjes gelezen en dan opgestaan. De rest sliep allemaal nog. Ik heb me klaargemaakt en rustig in m’n eentje ontbeten.
Dan weer voor mijn laptop gekropen voor het vele werk. Eerst heb ik even een lange mail geschreven naar mijn liefje, want soms wordt het gemis toch wat groot.
Dan heb ik lang gewerkt aan achterstallige blogberichten die ik nog allemaal moet overtypen van mijn boekje. Wat een werk!

Hierna zijn we dik in het kuisen gevlogen. Ik heb de kleine badkamer een goede schrobbeurt gegeven, terwijl Daphne de grote aanpakte. Alleen onze douche is verstopt en loopt echt niet meer door nu, straks toch maar eens ontstopper kopen. Ik heb ook nog heel de keukenvloer gedweild en de keuken wat schoongemaakt.
Het huis van de vieze insecten die overal in onze keuken kruipen heb ik ook maar eens verwijderd. Ze kruipen steeds allemaal in de oude telefoon die nog in de keuken hangt, weg ermee! En hopelijk zo ook een aantal beesten…

Na snel iets te hebben gegeten zijn we weer met een berg was aan onze wandeltocht naar de wasserette begonnen. Alle stinkkleren van de jungle terug lekker fris. Het heeft wel een hele tijd geduurd. Gelukkig had ik een boek mee om de tijd te doden terwijl we op de wasmachines wachtten.
We hebben ook de lakens van onze bedden eens gewassen.
Thuis alles snel opgehangen, want het was al niet meer zo vroeg in de namiddag en alles moest nog droog geraken.

Ik ben dan nog even begonnen aan mijn kamer. Mijn kasten schoongemaakt, alles gekeerd en gedweild. Verder alles mooi opgeruimd en een plaatsje gegeven en mijn bed terug opgedekt. Nu heb ik een eigen en ook propere kamer, fijntjes :)

We hebben veel gedaan vandaag, amai!
Daphne en Sarah waren naar de winkel gegaan voor het avondeten, maar waren helaas vergeten om ontstopper te kopen. Ik ben dus nog snel naar de winkel gerend om dat te halen, want nu is de badkamer proper en we willen wel eens terug douchen.

Hierna de was binnengehaald en toch maar eens begonnen aan de dikke schoolopdrachten. Nog heel veel werk!!!
Maar we hebben nu wel terug een fris en proper huis, dat was ook eens dringend nodig!

Als avondeten hadden we canelonie met spinazie en witte saus gemaakt, zo lekker!
Ik was weer goed moe, maar heb toch nog wat gewerkt voor school en ook lesje voor mijn project gemaakt.
Dan eventjes gelezen in bed en oogjes toegedaan.


Miercoles, 3 noviembre 2010

Om 6u al wakker door die rothond van de buren! Vlak voor mijn wekker nog eventjes in slaap gevallen maar echt heel moe opgestaan.
Toch maar in gang geschoten en me klaargemaakt, ontbeten, nog snel mijn was van gisteren buiten gehangen want die was nog niet helemaal droog en me dan nog even achter mijn laptop gezet.
Voordat ik naar het internetcafé moest vertrekken voor de netmeeting met David heb ik snel nog een blogbericht afgewerkt zodat ik het nog zou kunnen posten.

Heel de voormiddag heb ik op internet gezeten. Eerst eventjes gebabbeld met een vriendin, heel leuk want dat was lang geleden :)
Dan de lange netmeeting met mijn lector. Hij stelde een aantal moeilijke vragen, dus ik heb weer veel stof tot nadenken voor mijn volgend verslag.
Hierna nog even met Tobe en mijn ouders gebabbeld, berichten en foto’s op mijn blog geplaatst en enkele leuke mailtjes gelezen.

Hierna was het alweer dringend tijd om thuis te gaan eten. Na het eten nog lang zitten tetteren met ons drieën en dan toch maar weer eens achter de computer gekropen voor schoolwerk en tussenin aan nog enkele blogberichten verder gewerkt.

Sarah en Daphne zijn even naar de winkel gegaan en we hebben samen weer lekker gekookt en gegeten.
’s Avonds nog goed voortgedaan met schoolwerk en op tijd in bed.


Jueves, 4 noviembre 2010

Vandaag terug werkendag!
Ik was weer veel te vroeg wakker door al het lawaai en nog heel moe.
Voor ik naar de markt vertrok heb ik nog even mijn lesje overlopen dat ik misschien vandaag of morgen zou geven en heb ik ook nog enkele dingen vertaald.

Er kwamen maar 5 kinderen mee van de markt, maar het was wel een drukke dag op stage. Tegen 10u kwamen de kinderen van la casita aan, die een tijdje bij Melanie hadden gelogeerd. We zijn dan begonnen met liedjes zingen en de activiteiten.
Daphne was ook gekomen en heeft de hele voormiddag meegeholpen.
Melanie had een gesprek met mijn collega’s en dus stonden we er vaak alleen voor. Gelukkig is het allemaal wel redelijk vlot gegaan. We hebben de kleuren wat geoefend met hen en hebben lang buiten gespeeld. Ik heb een tijdje gevoetbald met een wat oudere jongen, wat hij echt geweldig vond. Op het einde mochten ze nog wat kleuren en dan zijn we terug naar de markt gegaan.
Ik zou in de namiddag ook een gesprek hebben met Melanie, ik had ondertussen al veel om te vragen en te bespreken. Maar eerst was Daphne aan de beurt en zij hebben samen lang gewerkt rond de 5 kinderen van la casita. Daarom was het beter dat ik morgen aan de beurt kwam.
We kregen ook nog te horen dat er vanaf nu iedere vrijdagnamiddag een vergadering zou zijn met alle collega’s. Dit vond ik wel heel positief, want dan hebben we de kans om situaties te bespreken en afspraken te maken. Thuis heb ik meteen een lijstje gemaakt wat ik allemaal wilde aankaarten tijdens de vergadering. Wat ik wil bespreken en wat me was opgevallen.

In de namiddag heb ik dan nog goed voort gewerkt voor school, ben nog even naar la casita gegaan en ’s avonds hebben we samen weer lekker gekookt.
Ik heb nog lang doorgewerkt aan een verslag en lag daarmee weer veel te laat in bed.


Viernes, 5 noviembre 2010

’s Nachts was ik helemaal misselijk wakker geworden en het ging helemaal niet goed. Tegen de ochtend werd het steeds erger, ik had zoveel buikpijn, mijn lijf deed pijn, mijn spieren schoten steeds in kramp, ik was helemaal slapjes en ik had het echt ijs ijskoud.
Ik heb toch maar even naar huis gebeld, want ik wist het even niet meer goed. Het was fijn om even te kunnen vertellen wat er was en hen te horen.
Ik ben maar in bed blijven liggen, want opstaan lukte echt niet. Ik heb nog wat proberen te slapen, maar door de koude lukte dat niet goed. Ik wilde even afwachten of het zou wegtrekken tegen ik moest gaan werken. Maar toen het nog steeds zo erg was heb ik maar even gebeld om te verwittigen dat ik ziek was en het niet lukte om te komen werken. Ik hoopte wel echt dat het snel beter zou gaan, want ik keek uit naar het gesprek met Melanie, ik moest voor school ook dringend een aantal zaken bespreken. Ik wilde ook de vergadering in de namiddag liever echt niet missen.
Na een tijdje begon ik ook helemaal te gloeien, ik moest ook steeds naar het toilet. Eten ging er ook niet in. Niet al te best dus en behoorlijk ziekjes.
Ik heb een hele dag in bed liggen afzien en het werd maar niet beter. Ik ben dus jammer genoeg niet naar de vergadering geraakt.
Ik heb veel geslapen en gerust, meer lukte toch niet. ’s Avond ook al vroeg in slaap, in de hoop het de volgende dag terug beter zou gaan.


Sabado, 6 noviembre 2010

Gelukkig had ik wel redelijk goed geslapen. ’s Morgens voelde ik me al iets beter dan gisteren. De koorts leek weg te zijn en dat maakte al wel een verschil. Ik had nog wel veel buikpijn en was nog helemaal slap, moe en draaierig.
Ik ben dus maar lang in bed blijven liggen. Ik heb nog wat geslapen, gerust en gelezen.
Tegen de middag toch maar eens proberen opstaan, wat geroosterde boterhammetjes gegeten en gedouchte. Ik voelde me gelukkig echt al wel wat beter. Nog zeker niet tip top, maar het ging toch al terug wat.
Ik heb nog rustig wat zitten lezen, want veel doen was er nog niet bij. Hierna heb ik mijn laptop maar eens vastgepakt om een poging te doen tot werken. Want nu stond ik stom genoeg wel wat achter met schoolwerk.
Het schoolwerk wilde niet zo vlotten, dus hebben Daphne en ik eerst een filmpje gekeken. Gezellig :)
Hierna toch maar braaf terug voor de computer. En ik heb mijn verslag nog afgekregen, yes!

Dan nog wat verdwenen in een goed boek. Hierna toch maar eens gekeken wat we konden eten. We hebben ‘arepas’ gegeten, iets wat Daphne heeft leren in Venezuela, waar ze in haar kindertijd heeft gewoond. We hadden hier het juiste maïsmeel gevonden ervoor. Ik vond het echt lekker, maar wel heel zwaar.
Rond 10u is Sarah thuisgekomen, we hebben even naar haar verhalen geluisterd en zijn dan gaan slapen.


Domingo, 7 noviembre 2010

Lekker geslapen en ik voelde me ’s morgens nog een stukje beter dan gisteren.
Rustig samen ontbeten, lekker gedouchte en dan richting internetcafe vertrokken met mijn stick vol mails, foto’s, blogberichten, verslagen, …

Daar weer voor lange tijd gezeten. Eerst met Tobe en mijn ouders gepraat, dan mij hopeloos lang bezig gehouden met foto’s op mijn blog te zetten. De internetverbinding was zo zenuwslopend traag, toen ik er eindelijk wat foto’s had opgekregen viel plots tot overmaat van ramp mijn computer uit en was ik alle foto’s kwijt. Terug van af dus… Toen het me echt te lang duurde en ik te veel honger kreeg heb ik er toch maar opgezet wat ik tot dan toe had en de rest doe ik wel weer later.
Thuis hebben we lekker middag eten gegeten en ondertussen hard mee gekweeld op muziek van Queen. We hebben ook van onze lekkere zelfgemaakte chocoladecake gesmuld. Overheerlijk!!!

Rond 4u ben ik nog snel even naar de, vreemd genoeg op zondag overdrukke, supermarkt gegaan.
Om 5u was er een kerkdienst in een klein kerkje in onze straat waar we nog een stukje meer Ecuadoriaanse cultuur zijn gaan opsnuiven. Het was weer een heel interessante ervaring!
Daphne was er gisteren langs gelopen en ze hadden ons uitgenodigd om eens een kerkdienst bij te wonen. Dit kerkje vierde dit weekend hun driejarig bestaan en daarom was het een speciale dienst. We waren toch wel eens benieuwd en het is ook boeiend om te vergelijken met hoe het er thuis aan toe gaat.
We werden direct welkom geheten, gezoend en handen geschud toen we binnenkwamen, alsof we al jaren vrienden van hen waren, wel lief. We kregen een plaatsje helemaal vooraan op de eerste rij stoelen. De kerkdienst vond ik echt wel tof, veel anders dan bij ons. Natuurlijk begonnen ze een stuk later dan 5u. Ze moesten eerst hun instrumenten stemmen en al. Toen alles klaar was kregen we echt een heus rockconcert te horen. De kerkliederen werden vrolijk en luid gezongen met elektrische gitaar, een drumstel, basgitaar, en alles er op en eraan! Iedereen zingt en klapt volop mee, wat een feest! Er druppelde stilaan nog meer volk binnen, er kwamen ook steeds meer dominees of pastoors van voor zitten, er was steeds wel wat bedrijvigheid. Tussen de liedjes en gebeden door zijn er ook steeds mensen die er van alles door roepen. Ze gaan er veel meer in op dan bij ons. De sfeer is ook veel vrolijker en emotioneler. Wel mooi om allemaal te zien. In het begin werd er ook een welkomstlied voor ons gezongen en werden we een voor een aan de gemeenschap voorgesteld. We voelden ons wel wat onwennig soms, maar hebben ook vrolijk meegezongen (de teksten werden gelukkig geprojecteerd met zo’n grappige oude projector). We mochten ook meegenieten van een klein dansoptreden van enkele schattige kindjes en een vrouw en ook een mooie dans van 4 vrouwen in klederdracht.
Verder zijn er veel dominees en pastoors aan het woord geweest. Op het eerste zicht zien het er allemaal wel serieuze meneren uit, tot ze van voor aan de micro staan… ze kunnen er wat van! Ze beginnen dan met veel mimiek en intonatie van alles uit te leggen, de heer te prijzen, te zingen, grapjes te maken, wat ambiance te brengen. Sommigen pakken er de gitaar ook bij en dan begint iedereen vol enthousiasme mee te zingen. Ze gaan er helemaal voor!
Alleen van de preek zelf hebben we niet zo heel veel verstaan, het was nogal veel Spaans in één keer. Ze gaan er wel heftig in op.
Het heeft allemaal ook wel lang geduurd, we hebben er toch zeker 3 u binnengezeten. Maar het was zeker speciaal om bij te wonen.
Toen het hele gebeuren afgelopen was werden we meteen uitgenodigd om nog mee koffie te drinken met een broodje erbij. De mensen waren allemaal zo vriendelijk, gastvrij en nieuwsgierig, echt wel fijn. We werden langs alle kanten aangesproken. Van waar zijn jullie? Wat doen jullie hier? Hoe lang zijn jullie hier? …. We hebben weer behoorlijk wat Spaans kunnen oefenen en lieve mensen leren kennen. Er zitten ook best wel veel jongeren in de kerk. We moesten ineens mee op de groepsfoto met hen. Daarna met nog meer mensen gepraat, ze kwamen ook met allemaal voorstellen van wat voor activiteiten ze nog hadden. We waren zeker welkom voor volgende keren. Ze waren ook geïnteresseerd naar wat voor kerk we in ons eigen land gingen.
Tijdens de dienst vroegen ze ook of we geen lied wilden zingen, het mocht in onze eigen taal. Maar omdat we alledrie andere liedjes gewoon zijn, wisten we het niet meteen goed. Dus we hebben dit maar afgehouden en het is dan misschien voor een volgende keer.
Na al dat gebabbel en die vriendelijke mensen te leren kennen en een hoop zegeningen te hebben gekregen zijn we toch maar eens huiswaarts gegaan. Het was al laat! Thuis hebben we er met ons drieën nog over zitten napraten, we vonden het wel een toffe ervaring en willen er nog wel eens naar toe gaan. Het is ook een leuke kans om meer Ecuadoriaanse mensen te leren kennen. We hebben ook nog onze eigen kerkervaringen van vroeger staan vergelijken, wel grappig en interessant allemaal.
Het was al veel te laat om nog iets te koken, dus we hebben als avondeten nog een onverantwoord lekker stuk van onze brownie gegeten. Dan snel bed in, want morgen staat er weer een drukke werkweek voor de deur!

Hasta la proxima semana! Chao!